Minik Ayıcıklar Masalını Oku
Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde, kalbur saman içinde minik ayıcıkların yaşadığı tatlı bir ülke varmış. Bu ülkede adım başı bal satan dükkanlar varmış ve bütün ayılar sürekli alışveriş yaparlarmış. Turuncu Ayıcık evde babasının bal alıp gelmesini beklerken telaşla odasını hazırlıyor, eşyalarını kaldırıyor ve oyuncaklarını çıkartıyormuş. Turuncu Ayıcık’ın bugün arkadaşları gelecekmiş ve her şeyin güzel olmasını istiyormuş.
Turuncu’ya bakmak için odasına gelen annesi, “Turuncu, heyecanlanma lütfen. Güzel bir gün olacak,” demiş ama Turuncu Ayıcık çok heyecanlıymış çünkü ilk kez arkadaşları evine geliyormuş. Zilin sesiyle daha da heyecanlanan Turuncu kapıya doğru, “Geldileeer!” diye koşmuş. Kapıda babasıyla beraber arkadaşları Mavi, Yeşil ve Pembe Ayıcık’ı görünce çok mutlu olmuş Turuncu Ayıcık. Hemen arkadaşlarını alıp odasına geçmiş Turuncu Ayıcık. Oyunlar oynamaya başlamışlar hızlıca. Bu sırada Turuncu’nun annesi ve babası çocuklara yemek hazırlamak için mutfağa geçmişler.
Minik Ayıcıklar Turuncu’nun ortaya çıkardığı oyuncaklarla oynamaya başlamışlar. Tren sürüyorlar, ameliyat oyununda hastayı tedavi ediyorlar, boyama yapıyorlarmış. Araba yarışı oynamak isteyen minik ayıcıklar kendilerine araba seçmeye başlamışlar. Turuncu Ayıcık arkadaşları hangi arabayı almak istese o arabayı seçiyormuş, “Onunla ben oynayacağım,” diyormuş ve bir türlü arkadaşlarına araba vermemiş. Bu sırada babasının seslendiğini duymuşlar, “Hadi çocuklar, yemek hazır. Gelin,” demiş babası.
Minik Ayıcıklar sofraya oturmuşlar ama bir tek Turuncu’nun yüzü gülüyormuş. Annesi, “Çocuklar iyi misiniz?” diye sorunca minik ayıcıklar başlamışlar konuşmaya. “Turuncu oyuncaklarını elimizden alıyor, bize oynatmıyor,” demiş Mavi Ayıcık. Pembe Ayıcık ise, “Hepsiyle kendi oynamak istiyor ama bizi o buraya çağırdı,” demiş. “Ben çok sıkıldım eve gidip kendi oyunaklarıma oynamak istiyorum,” demiş Yeşil Ayıcık da. Turuncu Ayıcık’ın birden yüzü düşmüş ve ne diyeceğini bilememiş.
Yemekten sonra babası minik ayıcıkları eve bırakıp geri dönmüş. Turuncu Ayıcık sürekli ağlıyormuş, annesi, “Neden paylaşmadın arkadaşlarınla oyuncaklarını Turuncu?” demiş. Turuncu ise ağlamaklı, “Ama hep güzelleri onlar seçiyordu ben de güzellerle oynamak istedim,” demiş, babası ise, “Arkadaşlarınla paylaşmazsan nasıl onlarla oyunlar oynayacaksın Turuncu?” demiş. Turuncu ise, “Ama o oyuncaklar beniiiim,” demiş. Annesi ve babası birbirlerine bakmışlar ve, “Arkadaşlar arasında senin benim olmaz Turuncu, paylaştıkça daha güzel olur her şey,” demiş annesi, babası ise, “Sen de onlara gittiğinde onlar sana böyle bir şey yapsalar hoşuna gider miydi?” demiş ve Turuncu düşünmüş, hatasını anlamış.
Ertesi gün minik ayıcıklar tekrar buluşmuş ve Turuncu, “Arkadaşlar hepinizden özür dilerim, dün oyuncaklarımı paylaşmamakla hata yaptığımı anladım. Ne olur affedin beni,” demiş ve minik ayıcıklar sıkı sıkı sarılmışlar. O günden sonra hepsi bütün oyuncaklarıyla hep beraber hiç kavga etmeden oynamışlar.
Bu masalı dinlemek için buraya tıklayın.
Sevgili Aileler; Bir Masal sitemizin size ve çocuklara faydalı olduğunu umarak masallar seçiyor, beğendiğinizi ve bizi takip ettiğinizi umuyoruz. Bizlere de faydalı olması açısından lütfen yorum bırakmayı unutmayın 🙂
Bir Masal sitemizin uygulamasını artık Akıllı telefonlarınıza yükleyebilirsiniz, Buraya tıklayarak Google Play’den Bir Masal uygulamamızı indirin.
Çocuklarınız için bizimle birlikte bir masal dünyası yaratın. Gelişimlerine katkıda bulunun.
Masalı yazan : Deniz Altıok. Bu masalın izinsiz kullanılması, kopyalanması ve yayınlanması yasaktır.