Çiftlikte Yaşayan Tavşanlar

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde çok güzel tavşanların yaşadığı kocaman, tertemiz bir çiftlik varmış. Bu kocaman çiftlikte çalışan bir sürü insan varmış. Çiftlikte yaşayan tavşanlar artık oranın bir parçası olmuşlar, herkesin sevgisini kazanmışlar ve en çok da çocuklar tavşanları seviyormuş.

Tavşanlar da hem çiftliğe, çalışanlara hem de onların çocuklarına çok alışmışlar. Bu çocukların arasından bir tanesi tavşanlardan birini evde beslemek istiyormuş, babasına söylemiş ve babası da izin vermiş. Baba oğul birlikte bir tanesini yakalamışlar ve evlerine götürmüşler ama diğer tavşanlar buna çok üzülmüşler. Çünkü arkadaşlarından ayrılmak zorunda kalmışlar. Eve giden tavşan da diğer arkadaşlarından ayrıldığı için artık özgürce bahçede koşup dolaşamadığı için çok mutsuz ve üzgünmüş. Küçük çocuk bunu fark etmiş ve annesine, “Anne ben tavşanı çok seviyorum ama o eve geldiğinden beri durgunlaştı bahçedeki hali gibi mutlu görünmüyor, benimle oynamıyor,” demiş. Annesi de, “Tavşancık arkadaşlarından ayrıldığı için ve bahçede değil de eve kapatıldığı için mutsuz çünkü oğlum. Seni arkadaşlarından, ailenden ayırsalar sen mutsuz olmaz mısın?” demiş.

Küçük çocuk düşünmüş, düşünmüş ve annesine hak vermiş. Tavşancığı hemen geri arkadaşlarının yanına ve  ait olduğu bahçeye götürüp bırakmış. Tavşan arkadaşlarını ve bahçesini görünce hemen çok mutlu olmuş ve gönlünce dolaşmaya, gezmeye başlamış. Çocuk ise onun mutluluğunu görünce ne kadar doğru bir karar verdiğini bir kez daha anlamış. Artık bahçede onlarla daha çok vakit geçirmeye başlamış ve hepsi çooookk mutlu olmuşlar.

 Bu masalı dinlemek için buraya tıklayın.

Sevgili Aileler; Bir Masal sitemizin size ve çocuklara faydalı olduğunu umarak masallar seçiyor, beğendiğinizi ve bizi takip ettiğinizi umuyoruz. Bizlere de faydalı olması açısından lütfen yorum bırakmayı unutmayın 🙂

Bir Masal sitemizin uygulamasını artık Akıllı telefonlarınıza yükleyebilirsiniz, Buraya tıklayarak Google Play’den Bir Masal uygulamamızı indirin.

Masalı yazan : Deniz Altıok. Bu masalın izinsiz kullanılması, kopyalanması ve yayınlanması yasaktır.