Yoksul Ayakkabıcı

Şundan, bundan kedi düştü damdan, çıt, pıt nerden geldin sen çık , kız saçların kıvırcık, sana dedim sen çık…..

Eski bir kulübede yaşayan yaşlı bir adam ve karısı varmış. Yaşlı adam bu kulübenin bir odasında ayakkabılar yaparak geçimini sağlıyormuş. Günlerden birgün yaşlı adam yaptığı ayakkabıları satarak kazandığı parayla ayakkabı yapmak için deri almış.

Aldığı deri ancak bir ayakkabı yapacak kadarmış. Yaşlı adam aldığı deriyi masanın üzerine bırakmış ve uyumak için odasına çekilmiş. Sabah olduğunda aklında yapacağı ayakkabının şeklini belirlemiş. Çalıştığı odaya geldiğinde kapıyı açınca birde ne görsün! Masanın üzerinde bir çift ayakkabı durmuyor mu! Ayakkabıcı çok şaşkınmış. Ayakkabılar çok güzelmiş.

Ayakkabıcı hemen ayakkabıları satmak için camın önüne koyup müşteri beklemeye başlamış. O sırada içeriye kıyafetinden ve tavrından zengin olduğu anlaşılan bir adam içeri girmiş ve yaşlı ayakkabıcıya:

-” Şu camın önünde duran ayakkabıları satın almak istiyorum. Çok güzeller şimdiye dek hiç böyle güzel ayakkabı görmedim, fiyatı hiç önemli değil. Ne kadarsa vereceğim. ” demiş. Ayakkabıcı iyi bir fiyatla ayakkabıları satmış. Aldığı para ile hemen gidip deri almış. Bu sefer aldığı deriden iki çift ayakkabı olacakmış. Aldığı deriyi masanın üzerine bırakmış. Sabah olup çalıştığı odanın kapısını açtığında bu seferde çok güzel iki çift ayakkabının masanın üzerinde durduğunu görmüş. Bu ayakkabıları satmak için camın önüne koymuş.Bunları da çok iyi fiyatla satmış. Tekrar ayakkabı yapmak için deri almaya gitmiş. Bu böyle günlerce devam etmiş. Ayakkabıcı bu ayakkabıları kimin yaptığını çok merak ediyormuş. Öğrenmek için bir gece odadaki dolabın içerisine saklanmış. Olanı biteni görmek istiyormuş.

Gece yarısı olduğunda odanın kapısı açılmış ve içeri küçük küçük cinlerin girdiğini görmüş. Küçük cinlerin neşe içinde danslar ederek derileri kesip, biçmeye,  kestikleri derileri yapıştırmaya bağcıkları takmaya başladıklarını görmüş. İşlerini çok çabuk bitirip yine dans ederek çıkıp gitmişler. Ayakkabıcı hemen dolaptan çıkarak karısına olanları anlatmış.Onlara teşekkür etmek amacıyla ne yapmaları gerektiğini düşünmeye başlamışlar. Sonunda onlara yiyeceklerle teşekkür etmeye karar verip bir sürü yiyecekler yapıp masanın üzerine bırakmışlar ve odanın kapısını kapatmışlar. Ertesi gün masanın üzerindeki yiyeceklerin hepsinin bittiğini ve o yiyeceklerin yerinde bir sürü güzel ayakkabıların durduğunu görmüşler. Cinler o günden sonra bir daha gelmemişler. Ayakkabıcıda sattığı ayakkabılardan kazandığı paralarla bir daha hiç yoksulluk çekmemiş. Ayakkabıcı küçük ayakkabı cinlerini her düşündüğünde onlara minnet duymuş ve aklından belki de küçük ayakkabı cinleri bambaşka yerlerde yine danslar ederek ayakkabılar yapıyordur, diye geçirmiş.

 Bu masalı dinlemek için buraya tıklayın.

Sevgili Aileler; Bir Masal sitemizin size ve çocuklara faydalı olduğunu umarak masallar seçiyor, beğendiğinizi ve bizi takip ettiğinizi umuyoruz. Bizlere de faydalı olması açısından lütfen yorum bırakmayı unutmayın 🙂

Bir Masal sitemizin uygulamasını artık Akıllı telefonlarınıza yükleyebilirsiniz, Buraya tıklayarak Google Play’den Bir Masal uygulamamızı indirin.