Utangaç Karlo

Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde sevimli mi sevimli, tatlı mı tatlı ama bir o kadar da utangaç bir ayı varmış. Utangaç Karlo bu halinden dolayı arkadaş çevresi çok zayıf birisiymiş. Karlo kalabalıklar içine gidip onları sadece izliyor ve konuşmak için kendi içinde cesareti toplamaya çalışıyormuş.
Karlo arkadaşlarına o kadar çok bakıyormuş ki artık rahatsız edecek derecede inceliyormuş onları. Başından aşağı tek tek özenle inceliyor ve karşısındaki hakkında bir şeyler öğrenmeye çalışıyormuş. Kıyafetinden, renklerden, taktıkları aksesuarlardan bir şeyler çıkarmaya çalışıyormuş Karlo. O bu şekilde incelerken herkes onun bakışlarından rahatsız oluyormuş. Çünkü hiç konuşmuyor ve sadece bakan bir ayıymış ve ürkenler bile olmuş.

Karlo yine bir gün meydanda oturmuş ve herkesi incelerken Mömö isimli inek onun kirlenmiş vücuduyla dalga geçmek için baktığını düşünmüş ve Karlo’ya ayaklarıyla toprak fırlatmış. Karlo ne olduğunu anlayamamış. Birden üzerine toprak gelmiş. Etrafına bakmış kim bunu yaptı diye ve Mömö’yü ona gülerken bulmuş. Üzgün bir şekilde eve giden Karlo yolda üzerini temizlemeye çalışıyormuş.

Tam eve varacakken mahalledeki küçük sincaplar Karlo’ya fındık fırlatmışlar ve bağırmışlar “Ağzın, dilin yok mu? Bizlere bakmaktan vazgeç. Konuş!” diye azarlamışlar. Karlo ağlayarak eve girmiş ve hemen üzerini değiştirmiş. Annesi yanına gelmiş ve “Karlo yine mi herkese uzun uzun baktın? Lütfen konuş anneciğim. Utanma bu kadar, onlar seninle konuşur.” demiş ama Karlo küçüklükten beri hep içine kapanıkmış.

Kimseyle konuşmaz, ailesiyle bile zar zor konuşurmuş. Karlo o gün rüyasında meydanda arkadaşlarıyla birlikte oyunlar oynadığını, onlara sürekli hikayeler anlattığını ve eve gelirken hoplaya zıplaya geldiğini kimsenin ona sataşmadığını görmüş. O kadar mutlu uyanmış ki Karlo, o gün aynanın karşısına geçmiş ve kendisiyle konuşmuş “Karlo sen tatlı bir ayısın.

Diğer hayvan aarkadaşlarınla bugün meydanda konuşabilirsin. Hatta onlara onları incelediğin zamanlar aklından ne hikayeler yarattığını anlat. Gülümse Karlo, gülümsemek iyi bir adım olabilir.” demiş ve en renkli en sevdiği kıyafetlerini giyip meydana gitmiş.
Meydanda hemen hemen herkes varmış. Karlo gülümseyerek yanlarına gitmiş ve oturmuş.

Herkes çok şaşırmış çünkü Karlo hep uzaktan onları izler asla ve asla gülmezmiş. Karlo arkadaşlarına çocukluğundan beri utangaç olduğunu hatta ailesiyle bile konuşamadığını ama onların arkadaşlıklarına çok özlediğini anlatmış. Mömö “Peki Karlo neden yardım almadın, çünkü biz hep senin bizimle konuşmak istemediğini düşündük.” demiş Karlo ise “Hep buraya geldim sizleri inceledim konuşacak konu bulmaya çalıştım.

Hatta sevdiğiniz renkleri bile çözdüm zamanla ama hep utandım, beni aranıza almazsınız dite korktum.” dedi.
Arkadaşları Karlo’ya sarılmış ve “Biz seni anlamaya çalışmadık kötü davrandık. Utanmanı hiç olmazsa annene sorabilirdik. Özür dileriz Karlo, affet bizi.” demişler. Hep beraber oyun oynamışlar ve Karlo aynı rüyasında ki gibi eve mutlu mutlu dönmüş ve artık Utangaç Karlo olmaktan çıkmış.

 Bu masalı dinlemek için buraya tıklayın.

Sevgili AilelerBir Masal sitemizin size ve çocuklara faydalı olduğunu umarak masallar seçiyor, beğendiğinizi ve bizi takip ettiğinizi umuyoruz. Bizlere de faydalı olması açısından lütfen yorum bırakmayı unutmayın 🙂

Bir Masal sitemizin uygulamasını artık Akıllı telefonlarınıza yükleyebilirsiniz, Buraya tıklayarak Google Play’den Bir Masal uygulamamızı indirin.

Masalı yazan : Deniz Altıok. Bu masalın izinsiz kullanılması, kopyalanması ve yayınlanması yasaktır.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir