Tahta Tabak Masalı

Bir varmış, bir yokmuş, evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, oğlu, gelini ve torunu ile birlikte yaşayan bir dede varmış. Dedenin gözleri yaşlılıktan dolayı görmüyor ve kulakları işitmiyormuş. Dede o kadar yaşlıymış ki vücudunun hiçbir yeri tutmuyormuş. Elleri titriyor doğru, düzgün yemek bile yiyemiyormuş. Yemek yerken yediği yemeğin yarısı üzerine oraya buraya dökülüyormuş. Oğlu ve gelini yaşlı adamı sürekli azarlıyor, ona kızıp duruyorlarmış. Günlerden birgün gelin: -” Baba artık sizin yemeğinizi bahçedeki kulübeye koyacağız orada yersiniz” demiş. Yaşlı adam bu duruma çok üzülüyormuş ama elinden bir şey gelmiyormuş. O günden sonra dedenin yemeğini bahçedeki kulübeye koymaya başlamışlar. Yemek verdikleri tabaklardaki yemekler günden güne azalıp kırık dökük tabaklarda geliyormuş artık. Yemek saatlerinde dede evden gelen neşeli sesleri duydukça kendisi çok yalnız hissediyormuş. Bir gün dede yemek yediği tabağı yere düşürüp kırmış. Gürültüyü duyan gelin kulübeye koşup dedeyi azarlayıp önüne bir tahta tabak koymuş ve :

-” Artık yemeğini bu tabakta yiyeceksin” demiş. Artık dedenin ağzına attığı her lokma ona zehir gibi geliyormuş. Söylenen hakaretlere karşı üzülüyor daha da kahroluyormuş.
Bir gün karı koca yemek yerken, küçük çocukları masadan kalkmış ve tahta parçalarıyla bir şeyler oluşturmaya başlamış. Anne babası oğullarının ne yapmaya çalıştığını bir türlü anlayamayıp çocuğa sormuşlar. Küçük çocuk: -” Sizin için tabak yapıyorum, anne. Hani bizim tavukların önüne koyduğunuz tabaklardan. Dedem gibi yaşlandığınızda bende size yemeğinizi bu tabaklarda vereceğim.”  Karı, koca çocuğun bu sözleri karşısında utanç içerisinde birbirlerine baktılar ve yaptıkları kötülüğü o zaman anladılar. Hemen gidip dededen özür dilediler, gönlünü almaya çalıştılar. O günden sonra dedenin titreyen elleri onlar için sorun olmadı.

Bu masalı dinlemek için buraya tıklayın.