Bencil Dev Masalı

Bir varmış, bir yokmuş, evvel zaman içinde, kalbur saman içinde Kaf Dağı’nın arkasındaki bir ülkede güzel bir bahçe varmış.  Çocukların oyunlar oynadığı çeşitli meyve ağaçlarıyla, çiçeklerle dolu, içinde kelebekler, böcekler uçuşan çok güzel bir bahçeymiş. Günlerden bir gün bu bahçeye bir dev gelmiş. Dev bahçeyi çok beğenip:

-” Bundan sonra bu bahçe benim bahçem. Artık kimseleri buraya sokmam.” deyip bahçenin ortasına bir güzel kurulmuş. Bahçede neşe içerisinde oyunlar oynayan çocukların hepsini oradan kovmuş. Bağırmaya başlamış. -” Bundan sonra bu bahçeye gelmeyeceksiniz, burası artık benim bahçem.”

Çocuklar devden çok korkmuşlar ve hepsi birden oradan kaçmışlar. Dev bahçenin yan taraflarına duvar örmüş. Kimse artık bahçeye giremeyecekmiş. Çocuklar bu duruma çok üzülmüşler. Günler aylar geçmiş artık bahçede uçuşan kelebekler, böcekler uçmaz, ağaçlar meyve vermez olmuşlar. Kış geldiğinde her yer karla kaplanmış. Dev bahar geldiğinde yine bahçenin eskisi gibi güzel olacağını düşünüyor sabırla bekliyormuş.Fakat hiçte devin düşündüğü gibi olmamış. Bahar gelmiş heryerde karlar erimiş, çiçekler açmış fakat devin bahçesinde karlar erimiyor, çiçekler açmıyor, ağaçlar yapraksız bir halde duruyormuş. Dev:

-” Neden benim bahçemde çiçekler açmıyor, ağaçlar meyve vermiyor” diye bağırıyormuş. Tam o sırada karların altındaki kardelen çiçeği başını kaldırmış deve cevap vermiş.

“- Burası çocukların neşe dolu çeşitli oyunlar oynadıkları güzel bir bahçeyken sen onları buradan kovdun.” demiş. Dev yaptığı bencilliği anlayıp bahçenin etrafına ördüğü duvarları yıkıp çocukların hepsini bahçeye çağırmış. Artık bahçeye bahar gelmiş. Çiçekler açmış, ağaçlar yeniden meyvelar vermiş, kelebekler, böcekler uçuşup durmaya başlamışlar. Bahçe yine eskisi gibi güzel bir bahçe olmuş.

 Masalı dinlemek için buraya tıklayın.